Instalowanie Django

Uwaga Jeśli przerobiłaś rozdział "Instalacja" to wszystko masz zrobione - możesz przejść od razu do kolejnego rozdziału!

Fragmenty tego rozdziału napisane są w oparciu o kurs Geek Girls Carrots (https://github.com/ggcarrots/django-carrots).

Fragmenty tego rozdziału są oparte o tutorial django-marcador na licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International. Tutorial django-marcador jest chroniony prawami autorskimi przez Markusa Zapke-Gründemanna i in.

Środowisko wirtualne

Zanim zainstalujemy Django, zapoznamy się z niezwykle użytecznym narzędziem, które pomoże utrzymać porządek poczas pracy z kodem na Twoim komputerze. Można ten krok pominąć, ale zachęcamy, żebyś tego nie robiła. Dobrze jest zacząć z możliwie najlepszą konfiguracją, gdyż zaoszczędzi Ci to wielu problemów w przyszłości!

Stwórzmy zatem środowisko wirtualne (zwane też virtualenv). Jego zadaniem jest oddzielenie środowiska Pythona/Django dla każdego projektu z osobna. Oznacza to, że zmiany dokonane w obrębie jednej aplikacji nie wpłyną na działanie innych, nad którymi pracujesz. Sprytne, prawda?

Jedyne, co potrzebujesz zrobić, to wybrać katalog, w którym chcesz utworzyć virtualenv; na przykład Twój katalog domowy. W systemie Windows może on wyglądać tak: C:\Użytkownicy\Nazwa (gdzie Nazwa to twoja nazwa użytkownika, której używasz przy logowaniu się do komputera).

Na potrzeby kursu będziemy stwórzmy nowy katalog djangogirls w Twoim katalogu domowym:

mkdir djangogirls
cd djangogirls

Stwórzmy nowe środowisko wirtualne o nazwie myvenv. Polecenie ma następujący format:

python3 -m venv myvenv

Windows

Aby stworzyć nowego virtualenv'a, musisz otworzyć konsolę (wspominaliśmy o tym parę rozdziałów temu, pamiętasz?) i uruchom C:\ Python34\python -m venv venv. Efekt będzie wyglądał tak:

C:\Użytkownicy\Nazwa\djangogirls> C:\Python34\python -m venv myvenv

gdzie C:\Python34\python to katalog, w którym zainstalowałaś wcześniej Pythona, zaś myvenv to nazwa Twojego virtualenv'a. Nazwa może być dowolna, ale lepiej używać tylko małych liter, bez spacji i polskich znaków. Dobrze jest też trzymać się krótkich nazw - będziesz do nich często wracała!

Linux i OS X

Stworzenie virtualenv'a w Linuksie i OS X ogranicza się jedynie do użycia polecenia python3 -m venv myvenv. Przyjmie ono następującą postać:

~/djangogirls$ python3 -m venv myvenv

myvenv to nazwa Twojego virtualenv'a. Nazwa środowiska może być dowolna, ale lepiej używać tylko małych liter, bez spacji i polskich znaków. Dobrze jest też trzymać się krótkich nazw - będziesz do nich często wracała!

UWAGA: Próba utworzenia w ten sposób środowiska wirtualnego w Ubuntu 14.04 skutkuje następującym błędem:

Error: Command '['/home/eddie/Slask/tmp/venv/bin/python3', '-Im', 'ensurepip', '--upgrade', '--default-pip']' returned non-zero exit status 1

Aby uniknąć tego problemu, użyj polecenia virtualenv.

~/djangogirls$ sudo apt-get install python-virtualenv
~/djangogirls$ virtualenv --python=python3.4 myvenv

Praca z virtualenv

Powyższa instrukcja utworzy katalog o nazwie myvenv (albo o nazwie, którą wybrałaś) zawierający nasze środowisko wirtualne (czyli w zasadzie zbiór katalogów i plików).

Windows

Uruchom wirtualne środowisko za pomocą polecenia:

C:\Użytkownicy\Nazwa\djangogirls> myvenv\Scripts\activate

Linux i OS X

Uruchom wirtualne środowisko za pomocą polecenia:

~/djangogirls$ source myvenv/bin/activate

Nie zapomnij zastąpić myvenv nazwą, którą wybrałaś dla Twojego virtualenv!

UWAGA: może się zdarzyć, że polecenie source nie będzie dostępne. W takim przypadku spróbuj użyć poniższego:

~/djangogirls$ . myvenv/bin/activate

O tym, że Twój virtualenv jest uruchomiony, dowiesz się, gdy zobaczysz w swojej konsoli prompt podobny do tego:

(myvenv) C:\Użytkownicy\Nazwa\djangogirls>

lub:

(myvenv) ~/djangogirls$

Zwróć uwagę, że pojawił się tam prefix (myvenv)!

W trakcie pracy ze środowiskiem wirtualnym python będzie automatycznie odnosił się do właściwej wersji, dzięki czemu możesz używać polecenia python zamiast python3.

Świetnie, wszystkie potrzebne elementy są już gotowe. Nareszcie możemy zainstalować Django!

Instalowanie Django

Teraz, gdy Twój virtualenv jest już uruchomiony, możesz zainstalować Django za pomocą narzędzia pip. W konsoli uruchom polecenie pip install django==1.8 (zwróć uwagę, że używamy podwójnego znaku równości: ==).

(myvenv) ~$ pip install django==1.8
Downloading/unpacking django==1.8
Installing collected packages: django
Successfully installed django
Cleaning up...

w systemie Windows

Jeżeli w trakcie wywoływania polecenia pip otrzymasz błąd, sprawdź czy ścieżka Twojego projektu nie zawiera spacji (np. C:\Users\Imie Nazwisko\djangogirls). Jeżeli tak, sugerujemy przeniesienie projektu do innego katalogu bez spacji w nazwie (proponujemy C:\djangogirls). Gdy już to zrobisz, spróbuj wykonać powyższe polecenie jeszcze raz.

w systemie Linux

Jeśli po użyciu polecenia pip w Ubuntu 12.04 otrzymasz błąd, użyj polecenia python -m pip install -U --force-reinstall pip, aby naprawić instalacją pip'a w środowisku wirtualnym.

To wszystko! Teraz (nareszcie) jesteś gotowa do stworzenia aplikacji w Django!

results matching ""

    No results matching ""