Jeśli robisz ten kurs w domu
Jeśli robisz ten kurs w domu, a nie w trakcie jednego z warsztatów Django Girls, możesz pominąć ten rozdział i przejść od razu do Jak działa internet?
Informacje, które się tutaj znajdują, napotkasz również w kolejnych rozdziałach. W trakcie warsztatów Django Girls, instalujemy wszystko w trakcie jednego wieczoru, żeby następnego dnia nie musieć się o to martwić, więc zebraliśmy wszystkie potrzebne informacje w jedno miejsce.
Jeśli chcesz, też możesz zainstalować wszystko od razu. Ale jeśli wolisz zacząć naukę już teraz bez instalowania najpierw kilku nowych rzeczy na swoim komputerze, pomiń ten rozdział. Wszystko wytłumaczymy później.
Powodzenia!
Instalacja
Podczas warsztatów będziesz budować bloga, ale abyś mogła zacząć programować, musimy najpierw zainstalować kilka rzeczy.
Zainstaluj Pythona
Niniejszy podrozdział powstał w oparciu o kurs Geek Girls Carrots (https://github.com/ggcarrots/django-carrots)
Django został w napisany w Pythonie. Potrzebujemy Pythona, żeby móc zrobić cokolwiek w Django. Zacznijmy zatem od zainstalowania go! Potrzebujemy zainstalować Pythona 3.4, dlatego jeżeli masz już zainstalowaną jakąkolwiek starszą wersję, będziesz musiała ją uaktualnić.
Windows
Możesz ściągnąć Pythona pod Windows z tej strony: https://www.python.org/downloads/release/python-343/. Po pobraniu pliku *.msi, uruchom go (klikając dwukrotnie na niego) i postępuj według wyświetlanych instrukcji. Koniecznie zapamiętaj ścieżkę (katalog), w którym zainstalowałaś Pythona. Będzie Ci niebawem potrzebna!
Na jedno trzeba zwrócić uwagę: na drugiej stronie instalatora nazwanej "Customize" ("Dostosuj do potrzeb") przewiń na sam dół i wybierz "Add python.exe to the Path" ("Dodaj python.exe do ścieżki systemowej"), tak jak to zostało pokazane na poniższym obrazku:
Linux
Jest bardzo prawdopodobne, że masz już zainstalowanego Pythona wraz z systemem. Aby się upewnić (a także sprawdzić jego wersję) otwórz konsolę i wpisz następujące polecenie:
$ python3 --version
Python 3.4.3
Jeżeli nie masz zainstalowanego Pythona lub chciałabyś zainstalować go w innej wersji, skorzystaj z jednego z poniższych sposobów:
Debian lub Ubuntu
Wpisz w konsoli poniższe polecenie:
$ sudo apt-get install python3.4
Fedora (do 21)
Użyj następującego polecenia w konsoli:
$ sudo yum install python3.4
Fedora (22+)
Użyj następującego polecenia w konsoli:
$ sudo dnf install python3.4
openSUSE
Użyj następującego polecenia w konsoli:
$ sudo zypper install python3
OS X
Przejdź na stronę https://www.python.org/downloads/release/python-343/ i pobierz instalator Pythona:
- Pobierz plik o nazwie Mac OS X 64-bit/32-bit installer,
- Kliknij dwukrotnie na python-3.4.3-macosx10.6.pkg, by uruchomić instalator.
Sprawdź, czy instalacja zakończyła się pomyślnie - otwórz aplikację Terminal i uruchom polecenie python3:
$ python3 --version
Python 3.4.3
W razie jakichkolwiek wątpliwości albo jeśli coś poszło nie tak i nie wiesz, co dalej robić - zapytaj mentora lub osobę prowadzącą kurs! Czasami nie wszystko idzie tak, jak powinno i najlepszym wyjściem z sytuacji jest poprosić o pomoc kogoś bardziej doświadczonego.
Utwórz środowisko wirtualne i zainstaluj Django
Fragmenty tego rozdziału napisane są w oparciu o kurs Geek Girls Carrots (https://github.com/ggcarrots/django-carrots).
Fragmenty tego rozdziału są oparte o tutorial django-marcador na licencji Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International. Tutorial django-marcador jest chroniony prawami autorskimi przez Markusa Zapke-Gründemanna i in.
Środowisko wirtualne
Zanim zainstalujemy Django, zapoznamy się z niezwykle użytecznym narzędziem, które pomoże utrzymać porządek poczas pracy z kodem na Twoim komputerze. Można ten krok pominąć, ale zachęcamy, żebyś tego nie robiła. Dobrze jest zacząć z możliwie najlepszą konfiguracją, gdyż zaoszczędzi Ci to wielu problemów w przyszłości!
Stwórzmy zatem środowisko wirtualne (zwane też virtualenv). Jego zadaniem jest oddzielenie środowiska Pythona/Django dla każdego projektu z osobna. Oznacza to, że zmiany dokonane w obrębie jednej aplikacji nie wpłyną na działanie innych, nad którymi pracujesz. Sprytne, prawda?
Jedyne, co potrzebujesz zrobić, to wybrać katalog, w którym chcesz utworzyć virtualenv; na przykład Twój katalog domowy. W systemie Windows może on wyglądać tak: C:\Użytkownicy\Nazwa (gdzie Nazwa to twoja nazwa użytkownika, której używasz przy logowaniu się do komputera).
Na potrzeby kursu będziemy stwórzmy nowy katalog djangogirls w Twoim katalogu domowym:
mkdir djangogirls
cd djangogirls
Stwórzmy nowe środowisko wirtualne o nazwie myvenv. Polecenie ma następujący format:
python3 -m venv myvenv
Windows
Aby stworzyć nowego virtualenv'a, musisz otworzyć konsolę (wspominaliśmy o tym parę rozdziałów temu, pamiętasz?) i uruchom C:\ Python34\python -m venv venv. Efekt będzie wyglądał tak:
C:\Użytkownicy\Nazwa\djangogirls> C:\Python34\python -m venv myvenv
gdzie C:\Python34\python to katalog, w którym zainstalowałaś wcześniej Pythona, zaś myvenv to nazwa Twojego virtualenv'a. Nazwa może być dowolna, ale lepiej używać tylko małych liter, bez spacji i polskich znaków. Dobrze jest też trzymać się krótkich nazw - będziesz do nich często wracała!
Linux i OS X
Stworzenie virtualenv'a w Linuksie i OS X ogranicza się jedynie do użycia polecenia python3 -m venv myvenv. Przyjmie ono następującą postać:
~/djangogirls$ python3 -m venv myvenv
myvenv to nazwa Twojego virtualenv'a. Nazwa środowiska może być dowolna, ale lepiej używać tylko małych liter, bez spacji i polskich znaków. Dobrze jest też trzymać się krótkich nazw - będziesz do nich często wracała!
UWAGA: Próba utworzenia w ten sposób środowiska wirtualnego w Ubuntu 14.04 skutkuje następującym błędem:
Error: Command '['/home/eddie/Slask/tmp/venv/bin/python3', '-Im', 'ensurepip', '--upgrade', '--default-pip']' returned non-zero exit status 1Aby uniknąć tego problemu, użyj polecenia
virtualenv.~/djangogirls$ sudo apt-get install python-virtualenv ~/djangogirls$ virtualenv --python=python3.4 myvenv
Praca z virtualenv
Powyższa instrukcja utworzy katalog o nazwie myvenv (albo o nazwie, którą wybrałaś) zawierający nasze środowisko wirtualne (czyli w zasadzie zbiór katalogów i plików).
Windows
Uruchom wirtualne środowisko za pomocą polecenia:
C:\Użytkownicy\Nazwa\djangogirls> myvenv\Scripts\activate
Linux i OS X
Uruchom wirtualne środowisko za pomocą polecenia:
~/djangogirls$ source myvenv/bin/activate
Nie zapomnij zastąpić myvenv nazwą, którą wybrałaś dla Twojego virtualenv!
UWAGA: może się zdarzyć, że polecenie
sourcenie będzie dostępne. W takim przypadku spróbuj użyć poniższego:~/djangogirls$ . myvenv/bin/activate
O tym, że Twój virtualenv jest uruchomiony, dowiesz się, gdy zobaczysz w swojej konsoli prompt podobny do tego:
(myvenv) C:\Użytkownicy\Nazwa\djangogirls>
lub:
(myvenv) ~/djangogirls$
Zwróć uwagę, że pojawił się tam prefix (myvenv)!
W trakcie pracy ze środowiskiem wirtualnym python będzie automatycznie odnosił się do właściwej wersji, dzięki czemu możesz używać polecenia python zamiast python3.
Świetnie, wszystkie potrzebne elementy są już gotowe. Nareszcie możemy zainstalować Django!
Instalowanie Django
Teraz, gdy Twój virtualenv jest już uruchomiony, możesz zainstalować Django za pomocą narzędzia pip. W konsoli uruchom polecenie pip install django==1.8 (zwróć uwagę, że używamy podwójnego znaku równości: ==).
(myvenv) ~$ pip install django==1.8
Downloading/unpacking django==1.8
Installing collected packages: django
Successfully installed django
Cleaning up...
w systemie Windows
Jeżeli w trakcie wywoływania polecenia pip otrzymasz błąd, sprawdź czy ścieżka Twojego projektu nie zawiera spacji (np.
C:\Users\Imie Nazwisko\djangogirls). Jeżeli tak, sugerujemy przeniesienie projektu do innego katalogu bez spacji w nazwie (proponujemyC:\djangogirls). Gdy już to zrobisz, spróbuj wykonać powyższe polecenie jeszcze raz.
w systemie Linux
Jeśli po użyciu polecenia pip w Ubuntu 12.04 otrzymasz błąd, użyj polecenia
python -m pip install -U --force-reinstall pip, aby naprawić instalacją pip'a w środowisku wirtualnym.
To wszystko! Teraz (nareszcie) jesteś gotowa do stworzenia aplikacji w Django!
Zainstaluj edytor kodu
Tylko który wybrać? To nie takie proste, bo wybór zależy w dużej mierze od tego, czego oczekujesz od swojego edytora. Większość programistów Pythona używa bardzo skomplikowanych i niezwykle bogatych w różne funkcjonalności IDE (z ang. Integrated Development Environments - zintegrowane środowisko deweloperskie), takich jak: PyCharm. Jako osoba początkująca nie potrzebujesz jednak aż tak skomplikowanego edytora. Wystarczy coś prostszego, ale nadal dostatecznie użytecznego.
Poniżej znajdziesz nasze propozycje, ale jeżeli masz taką możliwość, możesz poprosić o rekomendację Twojego coacha -- będzie mu łatwiej pomagać Ci podczas warsztatów.
Gedit
Gedit to open source'owy i darmowy edytor dostępny dla wszystkich systemów operacyjnych. Czasami nie jest jednak zbyt prosty w zainstalowaniu.
Sublime Text 2
Sublime Text to bardzo popularny edytor z darmowym okresem testowania. Jest bardzo prosty do zainstalowania i używania, dostępny na wszystkie systemy operacyjne.
Atom
Atom to nowy edytor kodu stworzony przez GitHuba. Jest darmowy, ma otwarte źródła, jest łatwy do zainstalowania i używania. Dostępny na Windowsa, OS X i Linuxa.
Dlaczego instalujemy edytor kodu?
Może się zastanawiasz dlaczego instalujemy specjalny edytor kodu zamiast używać Notatnika albo Notepada.
Po pierwsze kod musi być napisany zwykłym tekstem (ang. "plain text"), a programy takie jak Word albo Textedit sprawiają, że wyrazy nie są tak naprawdę tylko tekstem - możesz zmieniać ich wielkość, czcionkę czy kolor. Jest to tak zwany sformatowany tekst (ang. rich text), używający różnych formatów, takich jak RTF (Rich Text Format).
Po drugie, edytory kodu zostały specjalnie stworzone do tego, by pisać w nich kod, więc mają wiele przydatnych opcji, takich jak podświetlanie różnych elementów składni języka programowania czy automatyczne dodawanie zamykającego cudzysłowu.
Wszystko to zobaczymy w akcji. Niedługo zaczniesz myśleć o swoim edytorze kodu jako o starym, dobrym przyjacielu :)
Zainstaluj Gita
Windows
Możesz ściągnąć Gita z git-scm.com. Możesz klikać "dalej dalej dalej" na każdym kroku oprócz jednego. W piątym kroku, który nazywa się "Adjusting your PATH environment", wybierz "Run Git and associated Unix tools from the Windows command-line" (opcję na samej górze). Poza tym domyślne ustawienia są w porządku. Upewnij się jeszcze, że w kroku "Configuring the line ending conversions" wybrana jest opcja "Checkout Windows-style, commit Unix-style line endings".
MacOS
Ściągnij Gita z git-scm.com i postępuj zgodnie z instrukcją.
Linux
Możliwe, że git jest już zainstalowany domyśle, ale jeśli tak nie jest, powinien być dostępny za pośrednictwem menedżera pakietów, więc spróbuj:
sudo apt-get install git
# or
sudo yum install git
# or
sudo zypper install git
Utwórz konto na GitHubie
Wejdź na stronę GitHub.com i załóż darmowe konto użytkownika.
Utwórz konto na PythonAnywhere
Czas utworzyć darmowe konto (opcja "Beginner" - dla początkujących) na PythonAnywhere.
Uwaga Wybierając swoją nazwę użytkownika, weź pod uwagę, że twój adres na PythonAnywhere będzie z nią związany
twojanazwauzytkownika.pythonanywhere.com. Dlatego polecamy wybrać nazwę, z którą się utożsamiasz albo która jest związana z tematyką Twojego bloga.
Zacznij czytać
Gratulacje, jesteś gotowa, by zacząć pracę! Jeśli masz trochę czasu przed warsztatami, możesz przeczytać początkowe rozdziały: